Μάρκος Μαρκοβίτης: Ναι, είμαι φίλος του λαού

Του Σάββα Γαβριηλίδη

Όταν το διαπεραστικό βλέμμα διαπρεπούς Ψυχιάτρου , συναντάται με τις πιο καλές στιγμές της Τέχνης του Λόγου και Ιστορεί , αντικειμενικά ,αβάσταχτα αντικειμενικά ,γεγονότα και καταστάσεις χωρίς να αγιογραφεί και να χαρίζεται ούτε σε Θείο ούτε σε δαίμονες , ΤΟΤΕ παράγεται έργο που πληγώνει μεν , διδάσκει δε πώς θα αποφευχθεί το ΑΝΑΠΟΔΟ ξετύλιγμα της Ιστορίας στο μέλλον .

Στις κοσμογονικές Αλλαγές που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα , όταν για πρώτη φορά , επιχείρησε ο Άνθρωπος να περάσει από το Βασίλειο της αναγκαιότητας στο Βασίλειο της Ελευθερίας και της ολόπλευρης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του , ο Μάρκος Μαρκοβίτης δίνει το παρών ,στρατεύεται Ιεραποστολικά και αφήνει το αποτύπωμά του .

Μοίρα των αθώων ,μοίρα των καταφρονεμένων της γης , μοίρα των ανθρώπων της αγωνίας και της ανάγκης. Είσαι δική μου Μοίρα είπες Θείε Μάρκο και απαρνούμενος την άνετη ζωή και την σιγουριά μιας λαμπρής καριέρας που σου εξασφάλιζε η περίοπτη κοινωνική θέση του δημιουργικού ,πρωτοπόρου , δημοκρατικού γένους σου ,
τράβηξες τον κακοτράχαλο μα τόσο θαυμαστό δρόμο της Επαναστατικής δράσης .

Το κάτεργο του ουλαμού του Καλπακίου , το κολαστήριο που άπονες εξουσίες επινόησαν για να κάμψουν το φρόνημα των αδούλωτων φαντάρων και η σε θάνατο καταδίκη σου μαζί με το άλλο λεβεντόπαιδο ,τον Πανούση ,από το στρατοδικείο των Ιωαννίνων(28 του Νοέμβρη 1930) συνήγειραν συνειδήσεις .

Και είδαμε το πιο λαμπερό μυαλό που γέννησε ο κόσμος μας ,τον μεγαλοφυή ΑΪΝΣΤΑΪΝ ,
να κινητοποιείται , να παρεμβαίνει στα κυβερνητικά κέντρα της εποχής για την ματαίωση της εκτέλεσης της θανατικής καταδίκης .

Και είδαμε την προοδευτική μας διανόηση ,Παλαμά , Ξενόπουλο , Γληνό ,Καζαντζάκη ,Βάρναλη ,Τερζάκη ,Κορδάτο , Νιρβάνα να υψώνει δυνατή φωνή διαμαρτυρίας .

Και είδαμε χιλιάδες νέους να διαδηλώνουν στους δρόμους και τις πλατείες .

Και είδαμε τις εφημερίδες «Ουμανιτέ» του Κ.Κ. Γαλλίας και «Ρότε Φάνε» του Κ.Κ. Γερμανίας , μαζί με άλλες Διεθνείς οργανώσεις να καλούν τους λαούς να κινηθούν για την σωτηρία των δύο Ελλήνων φαντάρων .

Έτσι ματαιώνεται η εκτέλεση .

15 του Απρίλη 1931 .

Από τις φυλακές Συγγρού δραπετεύουν κατά τις 2 η ώρα τη νύχτα οι κρατούμενοι αγωνιστές ¨Ανδρόνικος Χαϊτάς ,Βασίλης Ασίκης , Κ.Ευτυχιάδης ,Δημήτρης Παπαρήγας ,Ορφέας Οικονομίδης ,Ελ. Αποστόλου ,Περ. Καρασκόγιας και ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΡΚΟΒΙΤΗΣ .

Τους ακολουθεί και ο αρχιφύλακας Ελ. Γρηγοριάδης ,ο οποίος βοήθησε στην δραπέτευσή τους .

Καταφυγή στη Μεγάλη Σοβιετική Ένωση ,όπου κοσμογονικές συντελούνται αλλαγές ,και για πρώτη φορά στην Ιστορία της ανθρωπότητας επιχειρείται η κατάργηση της βασικής αντίθεσης ανάμεσα στον Κοινωνικό χαραχτήρα της παραγωγής και τον Ατομικό χαραχτήρα της ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της παραγωγής .
Το διεθνές περιβάλλον είναι ιδιαίτατα εχθρικό .

Παντού μαύρα σύννεφα .

Στην Ιταλία κυριαρχεί ο φασισμός του Μουσολίνι .

Στην Γερμανία οι Ναζί του Χίτλερ δείχνουν τα απειλητικά δόντια τους .

Στα Βαλκάνια δικτατορικές κυβερνήσεις τσαλακώνουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων .

Στην Ισπανία , ο πραξικοπηματίας Στρατηγός Φράνκο με την αρωγή της Χιτλερικής Γερμανίας και τους φασίστες αεροπόρους του Μουσολίνι , ισοπεδώνουν το προπύργιο της Δημοκρατικά εκλεγμένης Κυβέρνησης ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ .

Η φρίκη αποτυπωμένη κατά τον πλέον αυθεντικό τρόπο στον πασίγνωστο πίνακα «Γκουέρνικα» του Μεγάλου Πικάσο .

Στην Ελλάδα κυριαρχεί ο ζόφος της Βασιλομεταξικής Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου .

Στόχος συνολικός της Διεθνούς αντίδρασης να ανακοπεί ,να ανασταλεί και να ακυρωθεί το συντελούμενο στη Σ.Ε. Επαναστατικό προτσές .

Ο ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΡΚΟΒΙΤΗΣ ,Ατσάλι δεμένο στο πιο πυρακτωμένο καμίνι της Επαναστατικής δράσης , σαν έτοιμος από καιρό , παλεύει για την οικοδόμηση του καινούργιου .

Οι συνθήκες περίπλοκες και αντιφατικές .

Οι κίνδυνοι ορατοί .

Κανείς που δεν εθελοτυφλεί δεν μπορεί να ισχυρισθεί πως «δεν άκουσε κρότον κτιστών ή ήχον» όταν όλες αι Μάρτιαι ειδοί έδειχναν τον επερχόμενο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.

Και η μαγνητική καταιγίδα της Γιεζοφτσίνα δεν εξαίρεσε τον ΜΑΡΚΟ ΜΑΡΚΟΒΙΤΗ .

Αυτή τη φορά το ψηλόλιγνο παλικάρι τράβηξε μόνο του τον δρόμο του μαρτυρίου χωρίς να βρεθεί Σίμων ο Κυρηναίος για να άρει τον σταυρό του στην πορεία προς τον Γολγοθά .

Και προσέφερε το αίμα του θυσία στην καθαρότητα των ουρανών .

Γι αυτό και ο ολοφυρμός της κόρης που σπαρακτικά θρηνεί γιατί «σκοτώσαν οι δικοί μας το γελαστό παιδί ».

Για μια ακόμη φορά επαληθεύεται το ρηθέν υπό των προφητών ότι η Επανάσταση τρώει τα παιδιά της .

Μονάκριβο διαμάντι ο ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΡΚΟΒΙΤΗΣ αποκαθίσταται ουσιαστικά λίγα χρόνια μετά τον άδικο χαμό του , όταν στην σιγουριά του Πατρικού του σπιτιού στην Ηρωική πόλη της Νάουσας έβρισκε καταφυγή ο Νίκος Ζαχαριάδης (θύμα κι ο ίδιος των θεών που αταλάντευτα πίστευε) με το επιτελείο του και ελάμβανε τις σημαντικές αποφάσεις .

Δέκα χρόνια μετά (1957)έρχεται η αποκατάσταση της αγωνιστικής τιμής του ΜΑΡΚΟΥ από την Σ.Ε. για να ολοκληρωθεί το 1967 από τη 10η ολομέλεια της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.

Και μια υπενθύμιση : Δεν είναι μόνον οι άπονες εξουσίες των ασεβών που εγκληματούν .

Την Γαλλίδα ΖΑΝ ΝΤ’ ΑΡΚ , ηρωίδα του εκατονταετούς πολέμου ανάμεσα στους Γάλλους και τους Εγγλέζους κατακτητές ,το ευσεβές καθολικό ιερατείο των Γάλλων ιεροεξεταστών ζωντανή επί της πυράς εναπέθεσεν και υπό τους ήχους ύμνων και αίνων εθεάτο την τελευτή της .!

Πεντακόσια χρόνια αργότερα (1920) το ίδιο καθολικό ιερατείο την Αγιοποιούσε ως Ιωάννα της Λωραίνης .!
Και κάτι τελευταίο : Η Μεγάλη Γαλλική Αστική Επανάσταση με την Διακήρυξη των δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη ,μια κατάκτηση που αποτελεί το Ευαγγέλιο όλων των Αστικών Δημοκρατιών , δεν επικράτησε χωρίς βαρύτατο φόρο αίματος .

Πάνω από το τέταρτο του τότε Γαλλικού πληθυσμού γνώρισε την αποτελεσματικότητα της ως τότε πιο φονικής μηχανής της γκιλοτίνας (λαιμητόμου) .
Ευγενείς πρίγκιπες ,αγενείς φεουδάρχες ,εκλαμπρότατοι στρατηγοί ,Βασιλείς και Αυτοκράτορες χρειάστηκε να καρατομηθούν για να θριαμβεύσει η μετάβαση από το Φεουδαρχικό Σύστημα στον Καπιταλιστικό Σχηματισμό .

Και βέβαια ούτε ο Μέγας Αρχιερέας ,ο Ποντίφικας της Επανάστασης ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΣ δεν γλύτωσε από την φοβερή μανία της ανάλγητης μηχανής του .

Πόσο ανατριχιαστικά αληθείς ακούγονται οι στοίχοι του Ν. Γκάτσου-Μ Χατζηδάκη :

«Νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί , με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί ».

Άσμα Ηρωικό και πένθιμο , η σύντομη γεμάτη γενναιότητα , αγώνα και αγωνία ζωή του ΜΑΡΚΟΥ ΜΑΡΚΟΒΙΤΗ .

«Κάτω απ΄το χώμα , αδερφωμένοι , οι καλύτεροι γιοί και θυγατέρες του Λαού μας κρατούν μέσα στα σταυρωμένα χέρια τους της καμπάνας το σκοινί .

Προσμένουνε την ώρα να σημάνουν την Ανάσταση ».

Σιγή πολλών λεπτών αρμόζει στην μνήμη τους .

* Το παραπάνω κείμενο ήταν η τοποθέτηση του Σάββα Γαβριηλίδη στην παρουσίαση του βιβλίου του Μάριου Μαρκοβίτη "Όχι, δεν είμαι εχθρός του λαού".