Το νέο του βιβλίο παρουσίασε ο Μανόλης Ξεξάκης στην Βέροια (φωτογραφίες)

Στο πλαίσιο των συναντήσεων με συγγραφείς, ποιητές και τα βιβλία τους , το ΕΚΚΟΚΚΙΣΤΗΡΙΟ ΙΔΕΩΝ και οι Εκδόσεις ΙΑΝΟS, σε συνεργασία και με τον ΣΟΦΨΥ Ημαθίας παρουσίασαν το Σάββατο 13 Απριλίου το νέο βιβλίο του Μανόλη Ξεξάκη με τίτλο «ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ - Τα θεμέλια της ζωής, Τόμος Α’». Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μέρος μίας τριλογίας που αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα.

Χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος του ΣΟΦΨΥ Ημαθίας Γιώργος Σαλιάγκας, ο οποίος αναφέρθηκε στην 30ετή γνωριμία του με τον συγγραφέα, στην προσωπικότητα και τα έργα του. «Έχουμε ένα κοινό με τον συγγραφέα, ο οποίος μιλά και γράφει για την ψυχή σαν ένα συστατικό της ύπαρξης, ενώ οι άνθρωποι του ΣΟΦΨΥ Ημαθίας προσπαθούν να στηρίξουν τους ψυχικά ασθενείς και να αποστιγματίσουν την ψυχική νόσο», είπε κλείνοντας.

Ο Γιάννης Ναζλίδης διάβασε ένα κείμενο που έγραψε για τον κο Ξεξάκη.

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο γνωστός αρχιτέκτονας, εικαστικός και συγγραφέας Κωνσταντίνος Αρώνης, ο οποίος είπε ότι παρακολουθούσε τους ποιητές της σειράς του, όπως είναι ο κος Ξεξάκης. Ο ίδιος και οι συμφοιτητές του σημείωναν τα ποιήματά τους και τα αποστήθιζαν…  Ο πρώτος τόμος είναι 363 σελίδων, ενώ το έργο είναι πάνω από 1000 σελίδες… Είναι ένα βιβλίο εφ’ όλης της ύλης.

Ο κος Αρώνης ξενάγησε του θεατές στο «Θέατρο της Οικουμένης», με τρόπο ώστε να τους ξεσηκώσει. Το βιβλίο αποτελείται από 12 κεφάλαια με τίτλους που ο αναγνώστης ξαφνιάζεται, ενώ στο τέλος περιέχει πληροφορίες – επεξηγήσεις συμβόλων, εννοιών κ.α. "Ο συγγραφέας λειτουργεί ως ένας Απόστολος της Οικουμένης. Ως ένας περιηγητής της ζωής που ξοδεύει τα δικά του χρόνια για να γνωρίζει, να διαβάσει, να ταξιδέψει και να συναντήσει τον κώδικα της ζωής", είπε για τον συγγραφέα.  

Έπειτα τον λόγο πήρε ο συγγραφέας, ο οποίος μίλησε για τον τίτλο του βιβλίου και το συνολικό του έργο. Όπως είπε όλο το βιβλίο είναι ένα μαγκάφιν, ένα αφηγηματικό πρόσχημα μιας ιστορίας για να πει ο ίδιος αυτά που του έκαναν εντύπωση στην ψυχή.

Η συγγραφέας και σκηνοθέτης Αλεξάνδρα Μυλωνά ανάμεσα στις ομιλίες διάβασε αποσπάσματα του βιβλίου.

Στο τέλος ακολούθησε συζήτηση με το κοινό και ο συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου του.

Ένας αφηγητής των εσωτερικών στιγμών, ένας μαέστρος της Συμφωνίας των εκπλήξεων είναι ο Ξεξάκης. Με μια γραφή λεωφόρο, πάνω στην οποία μπορεί να περπατήσει το ενδιαφέρον και τα ερωτήματα του αναγνώστη.

Ο Ξεξάκης, μέλος της Πνευματικής Παρέας της Θεσσαλονίκης διηγείται περιπλανώμενες στιγμές, σ’ ένα τοπίο βαθειάς ευαισθησίας και διορατικότητας.

Όταν έγραφα το βιβλίο, - λέει σε συνέντευξή του- ήθελα να περιέχει ιστορίες απλών ανθρώπων, μεγάλα γεγονότα της κοινωνίας στην οποία ζω, και μεγάλα ερωτήματα για τη φύση και τον άνθρωπο. Να είναι και λίγο περιβόλι σοφίας με φυτά τις μεγάλες στιγμές της σκέψης, των τεχνών, των επιστημών και της Ιστορίας.

Έτσι μπήκαν στη σύγχρονη ιστορία μου, -με τη μορφή διηγήσεων, τηλεφωνημάτων, ονείρων- ο πόλεμος του 1940, οι Αιγές, τα Ίμια, η Χάρτα του Ρήγα Φεραίου και τα οράματά του για τον Ελληνισμό, η ιδέα των παραδόξων στα μαθηματικά, η τέταρτη διάσταση, τα νοητικά πειράματα του Αϊνστάιν και πολλά άλλα. Κι ανάμεσα σ’ αυτά συζητήσεις για σπουδαία έργα ζωγραφικής, μουσικής κι άλλων τεχνών και πρόσωπα που διακρίθηκαν στις επιστήμες.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Σε αυτό το βιβλίο αναφέρονται πρόσωπα που διακρίθηκαν στις επιστήμες και στις τέχνες, διαβόητοι ηγέτες που έσυραν έθνη στη φρίκη, κυρίως όμως άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Έμαθα από τις ζωές τους, αλλά όσα γράφω γιʼ αυτούς δεν είναι απόλυτα αληθινά. Όλοι δέχτηκαν τη σπορά της φαντασίας, έγιναν πλάσματα της λογοτεχνίας.

Μόνο εσείς, αναγνώστες μου, είστε αληθινοί, κι είστε κρίκοι μιας αλυσίδας που πάει πίσω, στον πρώτο άνθρωπο. Εκείνον που πλάστηκε χωμάτινος, αλλά ζωντάνεψε με φύσημα του Θεού, όπως βεβαιώνει η Βίβλος.

Δεν ξέρω πόση ζωή φύσηξα στα δικά μου πλάσματα της λογοτεχνίας. Αν βρήκατε αρκετή, κρατήστε την. Από εσάς τη δανείστηκα για να γράψω.

Το 1570, ο Αβραάμ Ορτέλιους έφτιαξε 8 χάρτες για τη  γήινη επιφάνεια και τους ονόμασε Theatrum orbis terrarum, δηλαδή Θέατρο της Οικουμένης. Έμεινα κατάπληκτος, όταν το διάβασα. Γιατί να ονομάσει τον κόσμο θέατρο; Σύντομα κατάλαβα ότι είχε δίκιο. Έχουμε υψώσει στον ουρανό τις επιστήμες και τις τέχνες, έχουμε καλυτερεύσει τη ζωή, χωρίς να απομακρυνθούμε από τη μεταφυσική, τη μαντεία και τους χορούς των σπαθιών σε πίστες από κόκαλα ανθρώπων. 

Θέατρο παίζουμε, με στόχο την αθανασία, όταν δεχόμαστε ότι η ψυχή μας επιβιώνει μετά τον θάνατο και συνεχίζει σε μεζονέτα ή στο μηχανοστάσιο των παθών. Θέατρο παίζουμε, με στόχο το κέρδος, όταν κάνουμε πολιτική αξιοποιώντας την κατασκοπεία. Και θέατρο παίζουμε με σκοπό τη διαιώνιση της ζωής, όταν ερωτευόμαστε.

Αυτά ήθελα να επισημάνω κι εγώ γράφοντας το βιβλίο. Είχα βρει τον τίτλο.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Ο Μανόλης Ξεξάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο, σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, έγραψε βιβλία ποίησης και πεζογραφίας, ενδιαφέρεται για τις λέξεις και τους αριθμούς.