«Νέα Μακεδονία»: Επικυρώνοντας τον Αλυτρωτισμό

Γράφει ο Χρήστος Αποστολίδης, Δικηγόρος

Το Σκοπιανό και η προοπτική λύσης του απασχολεί καθημερινά την κοινή γνώμη και δικαίως. Έχει κατ’ επανάληψη καταγραφεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι η πρόταση που βρίσκεται στο κέντρο του τραπεζιού αναφορικά με το όνομα του γειτονικού κράτους είναι το «Νέα Μακεδονία» στη σλαβική του εκδοχή (Νόβα Μακεντόνιγια), με την επισήμανση της ελληνικής πλευράς ότι αυτό θα πρέπει να είναι άκλιτο και αμετάφραστο. Η αλήθεια είναι ότι το όνομα «Νέα Μακεδονία» δεν ακυρώνει τον σφετερισμό της ιστορικής κληρονομιάς του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σημειολογικά ο προσδιορισμός «νέα» υποδηλώνει μετεξέλιξη ή αναγέννηση. Υποδηλώνει την ύπαρξη και όχι την απουσία δεσμού. Τη Νέα Υόρκη την έφτιαξαν μετανάστες ή πρόσφυγες από την βρετανική Υόρκη, ομοίως στη Νέα Σμύρνη εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Σμύρνη της Μικράς Ασίας.

Όμως, το σημαντικότερο και πλέον κυρίαρχο μειονέκτημα του ονόματος «Νόβα Μακεντόνιγια» είναι ότι, ακόμη και στη σλαβική του εκδοχή, αναφέρεται στην όλη Μακεδονία και όχι σε τμήμα της. Ως εκ τούτου επικυρώνει αντί να ακυρώνει το ιδεολόγημα του «Μακεδονισμού» και του «διαμελισμένου μακεδονικού έθνους». Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ αναδεικνύει την προσπάθεια του Μέρους (Σλαβομακεδόνες) να σφετεριστεί το Όλον (Μακεδονία). Με απλά λόγιο το όνομα «Νέα Μακεδονία» ουσιαστικά θα νομιμοποιήσει όχι μόνο τον σφετερισμό της ιστορικής κληρονομιάς αλλά και τις βλέψεις των Σλαβομακεδόνων επί της ελληνικής Μακεδονίας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο φαντασιακός αλυτρωτισμός που πηγάζει από αυτό το ιδεολόγημα θα συνεχίσει να δηλητηριάζει τις διμερείς σχέσεις.

Συνακόλουθα, το «Νέα Μακεδονία» ευθέως παραβιάζει και την τιθέμενη εθνική γραμμή για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, μια και το πρόθεμα «Νέα» ή «Νόβα» είναι χρονικός προσδιορισμός. Πέραν τούτου το ζητούμενο για ονομασία που θα ισχύει έναντι πάντων (erga omnes) δεν είναι και τόσο βέβαιο ότι τελικά θα ισχύσει ενόψει του γεγονότος ότι τα Σκόπια αρνούνται να υιοθετήσουν το νέο όνομα και στο εσωτερικό τους. Αυτό άλλωστε θα απαιτούσε συνταγματική αναθεώρηση, την οποία οι Σκοπιανοί δεν δείχνουν διατεθειμένοι να υλοποιήσουν, παρότι δεν αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο γι αυτούς, μια και στη γειτονική χώρα τα τελευταία 25 χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 20 τροποποιήσεις του Συντάγματος.

Όλα τα παραπάνω είναι αδήριτη ανάγκη να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να αποτελέσουν βάση διαμόρφωσης της ελληνικής πρότασης. Δεν υπάρχει κανένας λόγος βιασύνης από την ελληνική πλευρά.

Αυτό θα πρέπει να γίνει εγκαίρως αντιληπτό από τους Σκοπιανούς, στους οποίους είναι απαραίτητο να καταστεί σαφές με κάθε νόμιμο και διπλωματικά εφικτό και δόκιμο τρόπο ότι το όποιο μέλλον του κράτους τους μέσα από την ένταξή του στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ περνά από την έγκριση της Ελλάδος, την καλή γειτονία μαζί της και το σεβασμό των εθνικών κόκκινων γραμμών.

Τόσο απλά και αυτονόητα !