Μάγεψε το βιβλιόφιλο κοινό η Λένα Μαντά στη Βέροια

Παρουσιάστηκε την Τετάρτη 10 Ιουνίου, στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Δήμου Βέροιας το νέο βιβλίο της Λένας Μαντά με τον τίτλο «Μια συγνώμη για το τέλος».

Την επιμέλεια της εκδήλωσης είχε η Δημοτική Βιβλιοθήκη «Θ. Ζωγιοπούλου» της ΚΕΠΑ και το βιβλιοπωλείο «Επίκαιρο».

Η συγγραφέας, φιλική κι εντελώς ανεπιτήδευτη, ξάφνιασε το κοινό, καθώς παρουσιάστηκε μόνη της για να μιλήσει για την ίδια αλλά και για το συγγραφικό της έργο. Στάθηκε δίπλα στο βιβλιόφιλο κοινό και μίλησε για τη ζωή και την οικογένειά της, αλλά και για το πρόβλημα υγείας που πρόσφατα αντιμετώπισε.

Αναφέρθηκε στο νέο της βιβλίο με τον τίτλο «Μια συγνώμη για το τέλος» και στους ήρωες του. Έπειτα συνομίλησε με το κοινό, το οποίο διατύπωσε ερωτήματα και για παλαιότερα βιβλία, αλλά και ερωτήματα που είχαν να κάνουν με την ίδια τη συγγραφέα, όπως από πού αντλεί την έμπνευσή της, ποιες ώρες τις ημέρας γράφει ή ακόμη και πιο καθημερινά θέματα που απασχολούν τις εργαζόμενες μητέρες-συζύγους.

Η Λένα Μαντά ανέφερε ότι η συγγραφή αποτελεί για την ίδια «έναν έρωτα χωρίς τέλος».

Λίγο πριν κλείσει η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε κλήρωση, όπου μια τυχερή αναγνώστρια απέκτησε ένα βιβλίο με την υπογραφή της συγγραφέως.

Στο τέλος η συγγραφέας υπέγραψε τα βιβλία που είχαν ήδη προμηθευτεί οι αναγνώστες.

Η περιοδεία της Λένας Μαντά θα ολοκληρωθεί τον Αύγουστο, και το επόμενο νέο της βιβλίο θα κυκλοφορήσει τον Μάιο του 2016.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Μυρσίνη Σερμένη-Τσακίρη-Ιδομενέα

Κόρη του Σαράντη Σερμένη, που εκδιώχθηκε από τους γονείς του, επειδή ερωτεύτηκε παράφορα τη γυναίκα του αδελφού του. Άχρωμη, σχεδόν άσχημη, μεγάλωσε σ’ ένα σπίτι όπου έλειπε η αγάπη και υπερτερούσε η αυστηρότητα.

Σύζυγος του Κωστάκη Τσακίρη, γεμάτη απέχθεια για τον άντρα που διά της βίας παντρεύτηκε, και, πολύ σύντομα, χήρα του.

Σύζυγος, κατόπιν, του Θεμιστοκλή Ιδομενέα, γιου του συνταγματάρχη Μιλτιάδη Ιδομενέα, στα χρόνια της Χούντας, της εποχής που είχαν μπει στο στόχαστρο τόσο οι αριστεροί όσο και οι ομοφυλόφιλοι.

Αδελφή του Θεόφιλου Βέργου, νόθου γιου του πατέρα της.

Όλα τα είδε η Μυρσίνη στη ζωή, όλα τα γεύτηκε και όλα τα υπέμεινε. Μόνο ένα δεν της είπαν: μια συγγνώμη για το τέλος.