Διάσημος Κύπριος συγγραφέας και ποιητής βρίσκεται στη Βέροια
- Γράφτηκε από τον/την Μαρία Τριγώνη
Δύο Βεροιώτες θα φιλοξενήσουν και θα ξεναγήσουν τις επόμενες ημέρες στους τουριστικούς προορισμούς της Ημαθίας τον φίλο τους Κύπριο συγγραφέα και ποιητή , Παντελή Στεφάνου.
Ο Παντελής Στεφάνου γεννήθηκε στο χωριό Πάνω Δευτερά της επαρχίας Λευκωσίας. Είναι απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Εργάζεται ως εκπαιδευτικός σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης στην Κύπρο. Τους περασμένους μήνες δίδασκε σε πανεπιστήμιο στη Μαριούπολη της Ουκρανίας , όπου αναγκάστηκε να φύγει λόγω του πολέμου που ξέσπασε στην περιοχή .
Ποιήματα και μελέτες του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά Κύπρου και Ελλάδας, καθώς επίσης και πληθώρα άρθρων και βιβλιοκριτικών σε διάφορες εφημερίδες.
Έχει εκδώσει εφτά ποιητικές συλλογές ( Επιμνημόσυνες ραψωδίες , Απομνημονεύματα Στιχηρά , Μνήμης Αναβαθμοί , Ανάπαιστοι Εξαπτέρυγοι , Μνημοσύνης Απόστιχο , Πολύμνιας Βάκχειοι και Άσμα Δοξαστικό ) . Η νέα του ποιητική συλλογή " Εξάμετρα Πυθιακά " αναμένεται να κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας . Πρώτη φορά βγαίνει στη δημοσιότητα , το νέο του θεατρικό έργο , με 1835 στίχους ομοιοκατάληκτους σε 15 σύλλαβο με τίτλο " Μεγαπένθη Κερύνεια η εν λήθη " το οποίο και αυτό θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες απο εκδοτικό οίκο στην Αγία Πετρούπολη .
Η ποιητική του Στεφάνου κινείται γύρω από θέματα όπως η μοναξιά, ο έρωτας, ο θάνατος, η υποκρισία των ανθρώπινων σχέσεων. Ο θάνατος άλλοτε αντικρίζεται μέσα από την πικρή ειρωνεία και άλλοτε με όλη την τραγικότητά του. Ο έρωτας εκλαμβάνεται ως κάτι μακρινό, άπιαστο, κάτι που γλιστράει και φεύγει ή κάτι που προκαλεί πόνο μέσα από τη μνήμη. Όπου και να πάω, η αγάπη σου με πληγώνει, παραφράζει ο ποιητής το γνωστό στίχο του Σεφέρη στο «Λόγος Σεφεριακός».
Σ’ έναν τέτοιο κόσμο υποκρισίας, ασχήμιας και πόνου, το αντίδοτο είναι η καταπραϋντική ομορφιά της φύσης που επιστρατεύεται είτε ως πραγματικότητα είτε ανασύρεται μέσα από τη μνήμη του ποιητή.
