‘’Η Κόρη των Αιγών’’ της Βούλας Κοτσάλου - Βιβλιοκριτική
- Γράφτηκε από τον/την Αρθρογράφος

Γράφει ο Γιώργος Τροχόπουλος
- Είναι ένα πολύ ευχάριστο στην ανάγνωση και επιμορφωτικό συνάμα σύγγραμμα, γιατί μέσα από τις σελίδες του γνωρίζει κανείς επεξηγήσεις λέξεων και εννοιών που ούτε καν είχε φανταστεί και αφορούν τον τόπο μας.
- Περιέχει πληροφορίες για την ονομασία του τόπου όπου ζούμε, την Ημαθία, που σημαίνει τόπος αμμουδερός και εύφορος και η ονομασία του προέρχεται από τον Ημαθίωνα, ήρωα της Μυθολογίας που ήταν γιός του Τιθωνού και της Ηούς και αδελφός του Μέμνονα, βασιλιά των Αιθιόπων.
- Ποιο είναι το μέρος της Ημαθίας που ονομάζεται ‘’το χωριό των Πελαργών;
- Από πού προέρχεται το όνομα της Βέροιας; Υπάρχουν οι εξής δύο εκδοχές: Η μία λέει ότι είναι η πόλη που έχτισε ο Βασιλιάς Βέρητας και από αυτόν πήρε το όνομα Βέροια. Η δεύτερη αναφέρει ότι η πόλη χτίσθηκε από τον Φέρωνα ως Φέροια, οι κάτοικοι της όμως μετέτρεψαν το ‘’φ’’ σε ‘’β’’ και έτσι προέκυψε το Βέροια.
- Υπήρχε παλιότερα και το όνομα Κατοφέροια που προέκυψε από το Μαύρη –Βέροια ,λόγω της καταχνιάς και της ομίχλης που σκέπαζε την πόλη τον χειμώνα.
- Επίσης αναφέρεται στο βιβλίο από πού προήλθε το όνομα του ποταμού Αλιάκμονα. Δύο εκδοχές: Μία αυτή που λέει οτι οφείλεται στους μετοικήσαντες στην Ημαθία Αρκάδες, οι οποίοι έδωσαν στον ποταμό το όνομα του πελοποννησιακού Αλιάκμονα ή Καρμάνωρα, για να τους θυμίζει τον τόπο τους. Η άλλη εκδοχή αναφέρει ότι το όνομα προέρχεται, από το ‘’άλας’’της θάλασσας που εκβάλει ο ποταμός και το ‘’άκμων’ ,’δηλαδή αμόνι..Αλιάκμων…ένα αμόνι που χτυπά την θάλασσα.
- Και όλα τα ανωτέρω αναφέρονται από την συγγραφέα υπό τύπον διαλόγου με τη συνοδηγό γιαγιά της, κατά την διαδρομή από Βέροια προς τους Βασιλικούς Τάφους της Βεργίνας, που είναι και ο βασικός προορισμός.
- Στην συνέχεια, η αφήγηση και ‘’ξενάγηση ’’του αναγνώστη από μέρους της στους Βασιλικούς Τάφους της Βεργίνας, είναι καταπληκτική και το αναφέρω επειδή έχω επισκεφθεί 2 φορές τον χώρο και πιστεύω ότι με την αριστοτεχνική περιγραφή της, δημιουργεί στον αναγνώστη που δεν έχει περάσει ποτέ από εκεί, την αίσθηση ότι είναι μέσα στο Μνημείο και ‘’βλέπει’’ όσα αφηγείται η συγγραφέας. Σταματώ εδώ όμως, τα υπόλοιπα στο βιβλίο το οποίο, κατά την γνώμη μου, αξίζει τον κόπο να το προμηθευτεί κάποιος για να το μελετήσει.
- Την κα Κοτσάλου τη γνωρίζω από την εποχή που ήμουν Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και είχαμε άριστη συνεργασία.
- Θεωρώ ότι η παρουσία της αποτελεί ‘κόσμημα’’ για την Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγιοπούλου καθώς και τη Μουσική Βιβλιοθήκη που συνυπάρχει εκεί. Είναι πρότυπο Δημοτικού Υπαλλήλου με δημιουργικές και καλλιτεχνικές ανησυχίες, της εύχομαι τα καλύτερα.
- Υ.Γ Χαιρετίσματα και φιλιά στην ‘’γιαγιά’’ της.
- Γ.Ξ. Τροχόπουλος