Αφήγηση του παραμυθιού της Άννα Μπαντή «Γιούκι, η λευκή δράκαινα» στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Βέροιας

Ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του 3^ου δημοτικού σχολείου Βέροια σας προσκαλεί να παρακολουθήσετε το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου στις 5 το απόγευμα την αφήγηση του παραμυθιού «Γιούκι, η λευκή δράκαινα», της Άννας Μπαντή.

Θα ακολουθήσει εκπαιδευτικό εργαστήρι για παιδιά.

Την ίδια ημέρα θα λειτουργήσει χριστουγεννιάτικο μπαζάρ με πολλές εκπλήξεις.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Τρεις λιμνοθάλασσες και πέντε κορυφές από ‘δω, γεννήθηκε η Γιούκι, αφηγείται το Μεγάλο Κόλπο παρέα με το Μικρό. Ήταν κατάλευκη, σαν το απάτητο χιόνι. Μέχρι που εξαιτίας της ανθρώπινης παρέμβασης χρειάστηκε να αποχωριστεί τους γονείς της και τότε κάτι παράξενο άρχισε να συμβαίνει. Με το πρώτο ανεπιθύμητο άγγιγμα, ένα σκούρο σημάδι εμφανίστηκε στο σώμα της. Κι έτσι ξαφνικά δεν ήταν πια κατάλευκη. Αιχμάλωτη τώρα του Φιλάργυρου, τριγυρίζοντας παρέα με το μπουλούκι του, γνώρισε πόλεις και χωριά, ανθρώπους φιλικούς αλλά και άλλους εχθρικούς. Ανάμεσα σ’ αυτούς ο Για, ο γιος του Φιλάργυρου και η Μόρι, μια παράξενη κήρυκας της ελευθερίας, που έμελλε να γίνουν συνοδοιπόροι στο ταξίδι που της έμαθε τη σκληρότητα της εκμετάλλευσης αλλά και την τρυφερότητα της φιλίας. Και όλα αυτά «γράφονταν» πάνω στο σώμα της Γιούκι με ανεξίτηλα σημάδια, σχήματα και χρώματα, με το καθένα να διηγείται κι από ένα κομμάτι της ιστορίας της.

Ένα παραμύθι που έρχεται να μας θυμίσει ότι το σώμα έχει μνήμη, αποθηκεύει συναισθήματα και προτιμάει να αγγίζεται, αφού πρώτα συναινέσει.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Άννα Μπαντή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στη Βέροια. Όταν ήταν μικρή, έτρωγε όλο το φαγητό της μόνο όταν ο μπαμπάς τής έλεγε παραμύθι. Μεγαλώνοντας, όταν ήθελε να ξεκουραστεί από τα διαβάσματα του σχολείου, έπιανε ένα από τα βιβλία που είχε δανειστεί από τη δημόσια βιβλιοθήκη της Βέροιας. Η μαμά της ρωτούσε: «Τι διάλειμμα είν’ αυτό, που αφήνεις το ένα βιβλίο και πιάνεις το άλλο;» Πριν από έναν χρόνο, η οικογένειά της αποφάσισε να αφήσει το σπίτι όπου είχε μεγαλώσει και η Άννα βρέθηκε να μαζεύει τα πράγματα που είχαν μείνει στο παιδικό της δωμάτιο. Έπεσε τότε πάνω σε ένα λεύκωμα της πέμπτης δημοτικού. Στην ερώτηση «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» η απάντηση ήταν «Συγγραφέας και δασκάλα». Δασκάλα είχε ήδη γίνει. Τώρα της έμενε να γίνει συγγραφέας