Σκαμμένη πόλη, αγανακτισμένοι πολίτες

Τις τελευταίες εβδομάδες η πόλη της Βέροιας ζει ένα γνώριμο –δυστυχώς– σκηνικό: ανασκαφές, εργοτάξια σε δρόμους και πεζοδρόμια, κυκλοφοριακό χάος και διαρκής ταλαιπωρία των πολιτών. Συνεργεία εργολάβων, στο πλαίσιο δημόσιων έργων, εργάζονται στην πόλη, προκαλώντας όχι απλώς αναστάτωση, αλλά και εύλογη δυσαρέσκεια.

Και η αλήθεια είναι ότι η δυσαρέσκεια αυτή δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της συνηθισμένης γκρίνιας απέναντι σε κάθε αλλαγή. Είναι, πολλές φορές, απολύτως δικαιολογημένη. Οι πολίτες δεν διαμαρτύρονται επειδή εκτελούνται έργα· διαμαρτύρονται επειδή αυτά εκτελούνται χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόνοια, χωρίς την παραμικρή σκέψη για την καθημερινότητά τους.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου εργολαβικά συνεργεία σκάβουν κεντρικούς δρόμους χωρίς προηγούμενη ενημέρωση, χωρίς εναλλακτικές διαδρομές, χωρίς καν ένα άτομο να καθοδηγεί τους οδηγούς και τους πεζούς ώστε να περάσουν με ασφάλεια. Το αποτέλεσμα είναι κυκλοφοριακή συμφόρηση και εκνευρισμός.

Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Δήμαρχος Βέροιας προσπάθησε να αποκρούσει την κριτική της αντιπολίτευσης, υπογραμμίζοντας ότι τα έργα αυτά δεν εκτελούνται από τον Δήμο, αλλά από εργολάβους του Δημοσίου. Σε τεχνικό επίπεδο έχει απόλυτο δίκιο. Δεν είναι όμως αυτή η ουσία.

Ας μας επιτραπούν δύο παρατηρήσεις:

Πρώτον, σε ό,τι αφορά την ευθύνη. Η Δημοτική Αρχή μπορεί να μην είναι η ίδια ο φορέας υλοποίησης των έργων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λειτουργεί ως θεατής. Είναι το θεσμικό “αφεντικό” της πόλης. Οφείλει να ελέγχει και να παρεμβαίνει όταν διασαλεύεται η δημόσια τάξη και η ασφάλεια. Διαφορετικά, ποιος θα το κάνει; Υπάρχουν εργαλεία, υπάρχουν κανονισμοί, υπάρχουν διαδικασίες για να “συμμαζεύονται” όσοι ξεφεύγουν – είτε αυτοί είναι εργολάβοι που κλείνουν αυθαίρετα δρόμους είτε επιχειρηματίες που επεκτείνουν ανεξέλεγκτα τα τραπεζοκαθίσματα.

Δεύτερον, προς τους πολίτες. Οι αντιδράσεις απέναντι στην αναστάτωση είναι απολύτως λογικές. Όμως θα πρέπει, ταυτόχρονα, να υπάρχει και η κατανόηση ότι τα έργα αυτά – είτε αφορούν υποδομές φυσικού αερίου ή οπτικών ινών – είναι απαραίτητα. Η ταλαιπωρία είναι πρόσκαιρη. Οι υποδομές είναι μακροχρόνιες. Η υπομονή είναι δύσκολη, αλλά αναγκαία.

Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι να σταματήσουν τα έργα. Είναι να γίνουν σωστά. Και γι’ αυτό, η δημοτική αρχή οφείλει να βρίσκεται καθημερινά «επί ποδός» και να εξασφαλίζει ότι η πόλη λειτουργεί όσο πιο ομαλά γίνεται – ακόμα και μέσα στην αναμπουμπούλα των εργοταξίων.