Πατίνια στην Βέροια - Μια περίπλοκη υπόθεση

Γράφει ο Θεολόγος Μαρμάγγελος

Ένα απόγευμα στο κέντρο της Βέροιας. Σταματημένος στο μποτιλιάρισμα της Βενιζέλου, βλέπεις ξαφνικά ένα παιδί –δεν θα ’ναι πάνω από 16– να ξεπροβάλλει ανάμεσα στα αυτοκίνητα πάνω σε ηλεκτρικό πατίνι, χωρίς κράνος, χωρίς φώτα. Ένας απότομος ελιγμός, και χάνεται με φόρα προς την οδό Μητροπόλεως. Το μποτιλιάρισμα ξεμπλοκάρει, αλλά μένεις να σκέφτεσαι: πού πήγε το αυτονόητο;

Τα ηλεκτρικά πατίνια μπήκαν στις ζωές μας σχεδόν νύχτα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Χωρίς προειδοποίηση, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς κανόνες. Ένα καινοτόμο μέσο μετακίνησης, που αλλού έλυσε προβλήματα, εδώ γεννά περισσότερα. Γιατί η Βέροια δεν είχε ποτέ τους δρόμους, τις υποδομές και –κυρίως– την κουλτούρα για κάτι τέτοιο.

Η πραγματικότητα στους δρόμους είναι πλέον επικίνδυνα αυθόρμητη: ανήλικοι, ενήλικοι, νεαροί, κινούνται συχνά αντίθετα σε μονόδρομους, περνούν πεζόδρομους με ταχύτητα, κάνουν σλάλομ ανάμεσα σε αυτοκίνητα. Οι περισσότεροι χωρίς κράνος. Οι περισσότεροι χωρίς καμία αίσθηση του τι σημαίνει “όχημα σε δημόσιο δρόμο”. Και οι περισσότεροι χωρίς να φέρουν καμία ευθύνη – γιατί κανείς δεν την έχει ζητήσει.

Δεν είναι αυτό πρόοδος. Είναι αυταπάτη. Είναι μια πόλη που αφήνει τις τεχνολογίες να προηγούνται των θεσμών, των κανόνων, της κοινής λογικής. Είναι η εικόνα μιας κοινωνίας που φοβάται να βάλει όρια, γιατί δεν θέλει να συγκρουστεί με κανέναν – ούτε με τις εταιρείες που μοιράζουν πατίνια χωρίς καμία εποπτεία, ούτε με τους ίδιους τους πολίτες της.

Και όσο δεν μπαίνουν κανόνες, δεν εκπαιδεύονται τα παιδιά, δεν ενεργοποιείται η Τροχαία, τόσο θα κινδυνεύουμε. Όχι μόνο οι χρήστες των πατινιών, αλλά κι εμείς που κινούμαστε δίπλα τους. Η πρόοδος, χωρίς σύστημα και έλεγχο, είναι χάος. Και το χάος στους δρόμους μιας μικρής πόλης δεν είναι σημάδι εξέλιξης – είναι προειδοποίηση.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι απλό: θα περιμένουμε το πρώτο σοβαρό ατύχημα για να δράσουμε; Ή θα προλάβουμε – έστω και τώρα – να οργανώσουμε και να περιορίσουμε αυτό που αφέθηκε να εξελιχθεί χωρίς φρένα και πόσο μάλλον οταν κατι γίνεται χωρίς καν την έγκριση του δήμου;