Ιστορία καθημερινής τρέλας: Κατάσχεση λογαριασμού συνταξιούχου λόγω... συνωνυμίας με «πεθαμένο» στη Γερμανία

Μια υπόθεση που μοιάζει βγαλμένη από σενάριο γραφειοκρατικού παραλόγου βίωσε συνταξιούχος πυροσβέστης, στην Βέροια, όταν διαπίστωσε στις 14 Ιουλίου ότι ο τραπεζικός του λογαριασμός είχε κατασχεθεί με την αιτιολογία «αχρεωστήτως καταβληθείσα μισθοδοσία». Χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση ή δυνατότητα εξήγησης, τα χρήματά του δεσμεύτηκαν, πυροδοτώντας έναν γραφειοκρατικό Γολγοθά που αναδεικνύει εύγλωττα τα κενά στην ηλεκτρονική διασύνδεση των κρατικών υπηρεσιών και την προστασία των πολιτών από αυθαίρετες ενέργειες.

Ο συνταξιούχος απευθύνθηκε άμεσα στην τράπεζά του, όπου τον ενημέρωσαν πως η κατάσχεση πραγματοποιήθηκε από τον ΕΦΚΑ. Η επόμενη στάση ήταν η ΔΟΥ, όπου προς έκπληξή του τον διαβεβαίωσαν ότι έχει καθαρό φορολογικό μητρώο και ότι δεν υπάρχει κανένα υπόλοιπο ή ενεργή πράξη κατάσχεσης εις βάρος του.

Ακολούθησε επίσκεψη στον τοπικό ΕΦΚΑ, όπου του είπαν ότι – λόγω της ιδιότητάς του ως συνταξιούχου πυροσβέστη – θα πρέπει να απευθυνθεί στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Εκεί, μετά από πολύωρες και επίμονες προσπάθειες τηλεφωνικής επικοινωνίας, τον παρέπεμψαν στη Γενική Διεύθυνση Επικουρικής Ασφάλισης, από όπου όμως δεν απαντούσε κανείς στις κλήσεις. Αφού απέστειλε σχετικό e-mail, τελικά δέχτηκε τηλεφώνημα που αποκάλυψε το απίστευτο λάθος: το σύστημα τον είχε συγχέσει με έναν ομώνυμο πολίτη, κάτοικο Γερμανίας, ο οποίος είχε δηλωθεί... νεκρός από τον Αύγουστο του 2024 και εξακολουθούσε – σύμφωνα με τα αρχεία τους – να λαμβάνει σύνταξη.

Το αποτέλεσμα ήταν η αυτόματη κατάσχεση ποσού από τον τραπεζικό λογαριασμό του άσχετου με την υπόθεση Έλληνα συνταξιούχου. Κατόπιν παραδοχής του σφάλματος, του υποσχέθηκαν πως το ποσό θα του επιστραφεί άμεσα.

Το περιστατικό εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την αξιοπιστία των ηλεκτρονικών διασταυρώσεων μεταξύ των κρατικών υπηρεσιών, την ασφάλεια των τραπεζικών καταθέσεων και την απουσία μηχανισμών άμεσης προστασίας του πολίτη από διοικητικά λάθη που πλήττουν ευθέως την καθημερινότητά του.

Πόσο εύκολο είναι τελικά να βρεθεί κάποιος αντιμέτωπος με μια αυθαίρετη κατάσχεση λόγω μιας απλής συνωνυμίας; Και κυρίως, πόσο θωρακισμένοι είναι οι πολίτες απέναντι σε τέτοιου είδους αδιανόητες παραλείψεις του κρατικού μηχανισμού; Η απάντηση, δυστυχώς, μοιάζει να χάνεται κάπου ανάμεσα σε αδιάφορα τηλέφωνα, κλειστά γραφεία και ατελέσφορα e-mails.