Ακριβοί στα πίτουρα, φθηνοί στ’ αλεύρι

Γράφει ο Μιχάλης Κουρόγλου

Ο ι ουρανοί άνοιξαν χθες στην Ημαθία, τα ποσοστά της βροχής ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, αστραπές και βροντές συμπλήρωναν το τρομακτικό μοτίβο. Πάνω από ένα μέτρο το νερό στους δρόμους της Βέροιας, όλα τα υποκείμενα του ενός μέτρου κτίσματα πλημμύρισαν, αλλόφρονες οι Βεροιώτες έτρεχαν αδύναμοι να αντιδράσουν  και περίμεναν την επέμβαση της Πυροσβεστικής, η οποία, φυσικά, δεν προλάβαινε να ανταποκριθεί στις εκατοντάδες-μην πω χιλιάδες-κλήσεις σε βοήθεια.

O κάμπος πνίγηκε, σοδειές χάθηκαν σε λίγη ώρα, χωράφια εξαφανίστηκαν κάτω από τόνους νερού. Με δυο λόγια σκηνικό κόλασης, σαν αυτά που μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες συμβαίνουν, σε άτυχες μάλλον από πλευράς καιρικών και εδαφικών συνθηκών. Όμως, με συγχωρείτε, λησμόνησα προς στιγμήν ότι είμαστε, επίσης, τριτοκοσμική χώρα.

Φυσικά, τίποτε από τα προηγούμενα δεν συνέβη. Εκτός από την Πολιτική Προστασία. Αυτή μας συνέβη. Η οποία θεωρεί καθήκον της να ταράζει τους άτυχους πολίτες αυτής της χώρας, απλώς με μία συνήθη για την εποχή και ούτε καν μέτριας έντασης βροχή. Το 112, με το απαίσιο κρώξιμό του ανέβασε την πίεση χιλιάδων ανθρώπων, προσπαθώντας να μας περάσει την άποψη ότι κινδυνεύουμε από ακραία καιρικά φαινόμενα. Το μόνο ακραίο φαινόμενο είναι αυτό το  κράτος, το «στοργικό» κράτος που μπορεί να μην μεριμνά για την ασφάλεια των συγκοινωνιών, φροντίζει όμως να προφυλάσσει τους πολίτες του από μια βροχούλα…